Het naakte kleden
aan je frêle lijf, rondom
zijn bladeren geplakt
zij hechten aan de huid
het is vel dat pakt
of van binnenuit
jouw geur die snuift
of de wind
zomaar van zelve
en woordeloos
in jouw richting wuift
om je borsten
te kleden met
gevallen groen
of een kleur aanbiedt
al verder dan rood
dat je lippen doet krullen
wachtend op een stille zoen
je hand, uitgestrekt
roepend
vragend
doorheen het geritsel
wagend
kom, kleedt mij
mijn uitdagend naakt
is voor elk vrij
daarna zal je langzaam
de bomen groeten
met tedere
winterkussen
en omhelzen
om ze liefhebbend traag
in hun komende
winterslaap te sussen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 november 2013
Geplaatst in de categorie: natuur