Netgedichten

netgedicht (nr. 49.791):

op de heuveltop

novemberlicht
raakt mijn huid aan
als een woord van eenzaamheid

windmolens staan langs de weg
ooit zag ik mezelf spelen

het veroveren was kinderspel

nimmer zal ik nog zien
het hobbelpaard, de lange, eerlijke armen
van een reus

de ongelijke strijd blijft
van helft tot helft ontwricht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/vlinderwindekind/

Schrijver: kerima ellouise, 7 november 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

op de heuveltop

4.0 met 7 stemmen

148

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 9 november 2013; herkenbaar mooi

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 8 november 2013; Novemberlicht oogt zo mooi, maar brengt tegelijk wat weemoedigs.
Zo lees ik ook in jouw woorden. Mooi Kerima.

Naam:: wietewuiten
Datum:: 7 november 2013; jeugd in herinnering. van speel tot kweel. het jonge gaat over in het oude droevere. om over te peinzen.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 7 november 2013; zo droevig mooi.

Geef je reactie op deze inzending: