inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.846):

ogen van zand

ik herinner me woorden
als nerven
in hun groei

er waren kinderen
en kastanjebomen

vogelpootjes
'n kopje groter

en niets vroeg naar schaduw

we speelden met elkander
in een lichaam zonder honger
wisselden van leven, nooit om te vergeten

ik was moeder en dan weer meisje
ik was cowboy en indiaan

en ik werd zand
schuilend voor regen

anders dan het was


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/vlinderwindekind/

Schrijver: kerima ellouise, 12 november 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 270

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Imiza
Datum:
11 december 2013
prachtig, met weemoed geschreven en gelezen.
Naam:
Alexander Peters
Datum:
10 december 2013
Wederom een juweeltje afgeleverd.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
13 november 2013
En ik was weer even terug bij de kinderen en de kastanjebomen.
Mooi gedicht Kerima!
Naam:
hans_
Datum:
12 november 2013
Email:
hrauchsimpc.nl
Gelukkige onbezorgde kinderjaren met een
heuse onbevangenheid in de ogen.
Naam:
zeewiet
Datum:
12 november 2013
hier, met jouw korrelige woorden, zal ik me telkens schoonschuren.
Naam:
fairouz
Datum:
12 november 2013
leuk om je hier te lezen. wat een mooie ook.

kom eens mijn website bezoeken als je zin hebt.
misschien wil je ook iets plaatsen?

Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
12 november 2013
liefelijk

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)