inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.986):

bevrijding

De wereld is mijn tuin. Vanuit deze kamer
zie ik op de dalen neer, stijg met de vogels
naar haar gedachten. Ik probeer dit huis
te ontvluchten, het lukt niet meer.

Daar ligt mijn oorsprong,
onder wortels verscholen,
in de beek, in het gras
ja, ook in het licht
dat sprankelt over het water
mij in haar schaduw laat dolen.

Hier ben ik in het lijf dat mij bindt
schijnzekerheden in een rationeel bestaan
tot de roep van een meeuw lonkt,
ik haar ademloos volg en
vrij van zwaartekracht zal gaan.

Schrijver: bimo, 23 november 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 123

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)