gedragen blazoen
de dag erna stilt, geen honger
die nog bindt het uur van gisteren
staat nog tijdloos in
jouw half geopende ogen
het graf van steen en omber
maken deze herfst ondraaglijk
maar ook somber, het grote weten
knaagt aan mijn boekenkast
te leven zonder is een grote last,
toch wandelt er nu in de kamer
weer een kleine wonder het
maakt dit seizoen gekleurder
dan de wind in de betekenis
van jouw gedragen blazoen
Dit gedicht gemaakt n.a.v. de dood van onze hond
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
trouw 3.0 met 3 stemmen 
158
158
Geef je reactie op deze inzending: