Netgedichten

netgedicht (nr. 50.181):

Jouw zondvloed

de diepte van jouw zondvloed
is voor mij onpeilbaar, de stroom
te sterk en het moment triggert de tijd
ver voorbij onze afstand

we liepen in lege ruimtes
ontvreemdden de zwaartekracht
vermenigvuldigden onze
handen en kaatsten

de dagen erna terug in
het boeket dat verloren in het veld
vormloos van de dood werd verlost

god was eentonig god was ontrouw
was ik god dan boeide ik mijn zonden
en stierf in het spijkerschrift
van alle aangezetenen

Schrijver: elze, 12 december 2013

lia_elze

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: actualiteit

liefde

respect

3.0 met 3 stemmen

114

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 12 december 2013
Email:: ajkuperushotmail.com; Dit is naar mijn mening een ontzettend goed gedicht; als wij als mensheid 'handen en voeten van God zijn', dan moeten wij onszelf ernstig, maar bovenal serieus in de spiegel aankijken en tot de conclusie komen dat 'de teruggekaatste dagen terug in het boeket verloren in het veld vormloos van de dood werd gered' de meest prachtige zin is die jouw gedicht draagt.
Heel erg mooi en met plezier gelezen...

Geef je reactie op deze inzending: