inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.244):

Stilte krijst

de vleugels
van mijn kasteel
zijn lamgeslagen

torens trillen
dralen in
ten ondergaan

fundamenten breken
gewelven zien
voor het eerst de maan

stilte krijst uit
restanten leven dat
geketend aan de muren staat

de aarde barst
verzwelgt het spiegelbeeld
deze droom is nooit geheeld


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 18 december 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 131

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)