inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.253):

Loopgraaf

Soms dwarrelt er lichte sneeuw
over de rand mijn loopgraaf in
Ergens voorbij de middag moet het zijn
al is dat aan de grijsheid niet te zien

Ik lig hier nu al jaren
Voor mijn gevoel zelfs wel een eeuw
Wachtend op jouw volgende beweging,
een sluipende omsingeling,
een onverhoedse aanval,
een uitbarsting

Ik weet eigenlijk niet zeker
of je er nog bent; ik hoor al tijden
niks dan fluisterende stilte
Ingeklonken schuttersputten

Mijn ingegraven achterdocht
is gaandeweg versterkt en uitgediept,
steeds als er weer verwijt klonk,
ratelend over de velden
Of granaten van miskenning,
schuld als mosterdgas

Nu wacht ik op verwachting
Mijn loopgraaf is mijn woning
Ik ben de ongekroonde koning
van dit onbegaanbaar mijnenveld.


Zie ook: https://www.facebook.com/mart.martsarts?ref=tn_tnmn

Schrijver: MartsArts, 18 december 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 153

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jules Grandgagnage
Datum:
13 maart 2014
Een mens die zich ingraaft, mooie beelden en woorden, en ook heel intrigerend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)