Netgedichten

netgedicht (nr. 50.473):

Goedemorgen Nederland

Als ik al opsta - het is niet gering -
vallen schilfers voor mijn voeten
spatten zweetdruppels in het rond
geuren oksels van gekloonde stier.

De onderkin van voortvluchtige stoppels
krabt haren kippenvel de rug op
mijn oogleden trillen uit het rag
dat de diepe nacht er heeft gesponnen.

Naast mijn bed ontstaan weefselkorsten
van voorafgegane orgaanstrijdperken
er groeien brandnetels en kikkerbloemen
in craquelé van onverzadigde olieverf.

Mijn vlees is 50+-kaas met randschimmels
de penetrante geur vlagt er breed van uit
Het cement kruipt uit voegen en rimpels
wordt een onstuitbare bouwval van tijd.

Ik ben zwanger van water, hop en gerstenmout
overdaad aan gezellige avonden in het donker.
Mijn tenen staan nu krom van taalmisbruik
verse puisten weer uitgeknepen in de ether.