Netgedichten

netgedicht (nr. 50.546):

spekstenen muur

Mijn besluit tekent vaste vormen
op de spekstenen muur
geen hoera maar boekenkunst
legt de twijfel naast de bladwijzer

ben geen archief van oude woorden
maar een lei met vage vegen
doch is er het zwijgen die mijn jeugd
krast op de voegen van de oude kansel

Het zou nu morgen moeten wezen
maar vandaag wil niet verdwijnen

hoe kan ik nu weten hoe een zondeling
zich voelt wanneer het water zachtjes
kalft tegen mijn geweten

Schrijver: elze, 12 januari 2014

lia_elze

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: filosofie

twijfel

bestaan

religie

3.0 met 4 stemmen

107

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 13 januari 2014
Email:: ajkuperushotmail.com; Wijsbegeerte van de bovenste plank; levensbeschouwing gelegd in woorden, die elke lezer moet opzuigen voor het beste resultaat. Vooral de laatste strofe is pakkend, daar veel tegen de achtergrond van zacht kalvend water langzaam verdwijnt...!

Geef je reactie op deze inzending: