Schemerhuis

Een vroege kamer in maart
aan het tapijt kleven de resten van slaap
op het kussen de laatste droomsporen
waar het duister nog in huist

van beneden geurt, niet uitgepakt,
de nieuwe morgen

naakt stappen we de nacht uit
hullen ons in de sluiers van de dageraad
we gaan op weg en met elke stap
scharniert de poort verder open

traag sijpelt het licht het oog binnen
de wegtrekkende waas legt bloot

wit satijn rolt langzaam weg
van het graniet dat levens breekt.

Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 6 maart 2014

c.keizerkpnmail.nl

Biografie van deze schrijver

mist graniet klein

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 154