Netgedichten

netgedicht (nr. 51.179):

Kom schemer met mij

ik wist je
te wonen
in je glazen huis

lente bracht
haar eerste bloemen
op de wind bij je thuis

je decoreerde en schikte
de kleuren van zon die
in jouw vazen zijn voorjaar vond

op het wiegen
van de eerste madelieven
danste je het prille groen

rustte de middag
in een spiegelende tuin
op het zwart van de aarde

waar het leven dit jaar
zijn eerste fortuin
uit vruchtbaar zijn baarde

kom schemer met mij
naar de maan en nog hoger
waar wij elkaar de nacht gaan beloven