inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.514):

Een verre stilte

ik zag je ogen
neergeslagen
je had van die dagen
dat je onbereikbaar was

waarop zelfs
je lach
een verre stilte
in zich had

toch keerde jij
je nooit
van ons af
omdat je om ons gaf

dan was er weer
het raken
in steeds opnieuw
contacten maken

het ontdekken
van je eigen plekken
in samen gaan
voor een gelukkig bestaan


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 10 april 2014


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 140

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
switi lobi
Datum:
10 april 2014
Mooi herkenbaar omschreven Wil. Ik moet aan mijn aan Alzheimer lijdende moeder denken... in de tijd dat ze nog niet in een soort van 'niets' weggegleden was, leek haar situatie op wat je hier schrijft.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)