Netgedichten

netgedicht (nr. 51.521):

waan zinnig

(the closest thing to crazy)

ik voel me klein
als kinderen in zomerzand
de handjes bloemen vormend
naar de zon

hoe komt het, dat ik zo verward ben
terwijl mijn hart in sprongen juicht
en jij deze emotie buigt alsof ik als een kind
geen uitweg vindt
in wat te doen

terwijl jouw zoen zich opdringt
aan de mijne

wil verlangen slechts verdwijnen
in ons samenzijn, op zich

hoe kan het, dat ik toch
-zo weerloos-
in jouw sterke armen lig?

... Naar aanleiding van een concert dat ik met
mijn koor ga zingen, heb ik op hun verzoek
begeleidende gedichten bij een aantal liedjes
geschreven.

Elk gedicht staat op zich: het is aan de lezer
om ze vrij te interpreteren. ...

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=waanzinnig

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 11 april 2014