inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.565):

Stapelwolken

De zon die even scheen
door te breken
door stapelwolken heen
is opnieuw bezweken
onder rampspoed en geween
dat nimmer bleek geweken.

Wolken wolken overal
en stapelen rondom
elk geweken leven
begraven de vreugde
in elk vers
gegraven graf.

Waar loopt de weg
dit pad voorbij
waar zonnebloemen
bloeien?

Even niet
en ook niet nu,
laat toch de lente blijven,
niet weer
niet nog een keer
laat leven tot het eind
het licht
de dood verdrijven.

Schrijver: Chatfant, 16 april 2014


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 185

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
17 april 2014
Mooi pleidooi voor een eeuwige lente

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)