Met mijn pen in de aanslag
Dit uur zwijgt harder
dan te laat
De mens die geen drempels wil
het walhalla van tienermoeders en ontblootte
vrouwen
want men zoekt vertier
van oorlog en de woeker met menig dier
en van het kind een maand vermist…
Het mes snijdt dieper dan de pijn
overdekt met schone schijn en dikke vinger
men roept meer en meer om minder
En U dichter, U wacht hier een schone taak
Slijpt Uw pen, schrijft heel gedegen
Laat hen voelen wat U denkt
door al Uw pennenvruchten
Onze kinderen schuiven door de poorten van de hel
plastic bergen, zure regen
ozonplaag en gekruiste degens
Wie draait de wereld om op het grote wiel:
De mens die zijn ziel en zaligheid
in onmin met dit al -maar eerlijk- zaait...
... Als lemmingen op weg naar de afgrond... Wie keert zich om? ...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl
Schrijver: Irmlinda de Vries, 17 april 2014
Geplaatst in de categorie: moraal
Maar wie zwijgt, stemt is alles toe of is te moe.
"Laat hen voelen wat u denkt
DOOR al uw pennenvruchten"
net een tikkeltje logischer zijn.
Heel bewogen en kundig geschreven, Irmlinda