inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.593):

Sterven

Ik zie de gezichten nog voor me
hoe ze huilden bij je graf
voor hen was alles af
zij droogden hun tranen en keerden huiswaarts

maar ik bleef met mijn gedachten
zou er iets zijn wat mijn pijn zou verzachten
jij was de navelstreng die nooit was doorgesneden
jij was de toekomst gelijk met het verleden

uiteraard waren er die dag kraaien
om jou passend uit te zwaaien
ik ging een tijdje met hen mee

maar vond mijzelf uiteindelijk thuis
en wat bleef was wat hemels geruis.


Zie ook: http://www.literairdichter.nl

Schrijver: Alexander Peters, 19 april 2014


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 767

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
charon
Datum:
7 mei 2014
ik vind het een mooi gedicht alleen een beetje verdrietig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)