long time... no see
vanuit het glazen huis dat vrijheid heet
fluistert een decreet rond veilige besluiten
achter ruiten blinkt slechts zwart
beplakt, waar duister rauw doortrokken
wordt door smart
een hart klopt hoopvol binnen dat
wat zuiver ademend, de roep van leven weet
zelfs nu
na zoveel jaren
onderdrukt het beeld vol gas
met glans de vuile spiegel van wat ooit
een noodgreep was
... naar aanleiding van een gasmasker ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=longtime
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 2 mei 2014
quicknet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: emoties
mei 4.0 met 3 stemmen 
88
88
Geef je reactie op deze inzending:
Door het venster van de wereld alleen ernaar kijken volstaat niet en blijft het een fictie. Het begint altijd bij onszelf. Mooi verwoord Anja.