Netgedichten

netgedicht (nr. 51.774):

Totale eenzaamheid

vals draait
een kring
rond de maan

in het duister
is er een komen
en gaan van geluiden

onherkenbaar
in bestaan
reppen zij zich voort

met een spoor
van buitenissigheden
achter zich aan

aarde lijkt
te schokken door
brokken vreemde energie

mythen sagen
en legenden geven
nooit zoveel ellende

de stoet lost op
in het licht van zon
hellegeur hangt rondom

het is geen branden
maar totale eenzaamheid
zonder menselijke banden