inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.047):

ze hield van rozen

ik zie zijn handen
de stilte van afgesneden bloemen
in een vaas schikken

hij wil ze buigen naar hun schaduw
om het verschil nog dieper te begrijpen

haar handen
en hoe ze wist wolken te verspreiden

die ene dag bijvoorbeeld
te midden van het Boompjesplein

haar open zoen
de tedere woorden die ze bij hem
liet binnenglijden

het is nergens volmaakt
zei ze dan

veraf of dichtbij

Schrijver: kerima ellouise, 6 juni 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 189

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
9 juni 2014
Zij wist en zei... Mooi gedicht.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
6 juni 2014
weer heel erg mooi, als een lijst om het schilderij heen geschreven, waardoor de essentie voelbaar wordt.
Naam:
geeraardt
Datum:
6 juni 2014
mooi slot waarin de schaduwen van bloemen blijven hangen
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
6 juni 2014
Mooie, weemoedige, poëtische nostalgie Kerima.
Naam:
Rudolf
Datum:
6 juni 2014
Tedere woorden die binnenglijden, mooi.
Naam:
wietewuiten
Datum:
6 juni 2014
beelden als in parelmoer gedrenkt. om te kozen deze rozen.
Naam:
switi lobi
Datum:
6 juni 2014
Kerima... beeldschoon
Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
6 juni 2014
mooie poezie

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)