mijn liefste jij bent ...
hoe kan ik nu blijven dichten
wanneer jouw hart bevroren
mijn stem ontneemt van woorden,
woorden die jou liefhebben
liefste ik spreek niet in het verleden want
onze liefde knarst door tijd en onraad, jij
mijn deelgenoot mijn rots die nu wankel
in zwijgen is gehuld
hoe kan het toch dat de tijdsspanne doordraaft
nu ik als een verdwaalde vlinder mijn bloem
moet missen, jij was de honing aan mijn voet
en nu het leven dat in mij woont
Geplaatst in de categorie: afscheid