Netgedichten

netgedicht (nr. 52.438):

Wat witte wolken

ik heb de zomer getekend
diepblauw de lucht boven groen van de bomen
wat witte wolken in oplossende vlucht
zon zee en strand spelender hand
maar ben het intense genieten vergeten

gehurkt in het zand
tong uit het bekkie speelt hij
met de wereld op zijn eigen stekkie
water en schelpen in een stralende zon
wind door de krullen hij maalt er niet om

als klokken het heetst van de dagen luiden
vogels het zinderen in schaduw gaan mijden
dan looft het groen van de eik weer zijn koelte
weten werkers stilte en rust als hun loon
eten en drinken loom gestrekt voor een droom