Gesprek met de dood

Jij, dood, die dreigt
en treitert met mijn liefste,
'k vecht dat je hem niet krijgt,
'k wil je wurgen of wreed doorklieven,
'k maai met mijn armen in de lucht,
maar niet te pakken ben je,
zacht huilend steun ik dan en zucht,
maar steeds vooruit me ren je.

Moet ik dan moe, begrijpen dood,
dat je geen boze vijand bent,
niet zwart je kleed noch zwaar als lood,
geen noodlot dat jou zendt?
Bij 't leven wil je horen, zoals 't groeien,
zoals de bries in 't voorjaar geurt,
de kruidentuinen bloeien,
zo speel jij mee als herfststorm,
en geeft bladeren
aan de zwang're aarde.

Dus jij bestaat niet dood,
tegen wie ik vecht en vuisten bal!
Laten we vriendschap sluiten,
omdat het leven eeuwig doorgaan zal.

overlijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 479