Netgedichten

netgedicht (nr. 52.568):

het zoeken van mijn stem

ergens waait een deur toe, een huis, een stad
ogen die kleuren wegspoelen
het gedruppel van de wind

er is geen zoeken meer
en antwoorden kennen enkel een laatste regel
in een mond zonder belofte

maar hier hoor ik alles gaan
het water dat geen morgen kent
wolken, verzilt met de geur van zomer

hier kan ik dromen, samenwonen
met de golven in mijn hoofd

hier kan ik ver-gaan
vanaf de eerste lijn

Zie ook: https://www.youtube.com/w...v=XMThxEfgxKg&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 3 augustus 2014

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

het zoeken van mijn

3.0 met 11 stemmen

205

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 29 augustus 2014; Schitterend verwoord weer

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 4 augustus 2014; Daar, dromen...daar waar enkel de wind zingt...
Mooi beeldend gedicht Kerima.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 4 augustus 2014; Zo mooi dit een-worden en ver-gaan met het eeuwig bewegende .

Naam:: ww
Datum:: 3 augustus 2014; antwoorden liggen altijd aan de andere kant van de lijn. jouw beelden roepen ze immer op.

Geef je reactie op deze inzending: