inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.842):

Met gebalde vuist

weer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo’s van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen

stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan

maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn

niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer te leren de dankbare
broeder van je hoeder te zijn


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 2 september 2014


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 123

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)