Netgedichten

netgedicht (nr. 53.123):

De hemel van toen

in de schaduw
van de walkant
spiegelt het water
dreigend en zwart

in contrast met
het herfstige groen
een golflijntje verder
weer de hemel van toen

zag lijken al drijven
in vele levens vergaard
heb de crisis ontweken
ben tot heden gespaard

maar iedere keer
als het licht wordt gespleten
komen schaduwen dreigen
tot mijn angsten weer wijken