Netgedichten

netgedicht (nr. 53.145):

Langs helder pad

Vannacht vroeg ik mijn vader
naar het geheim achter de terloopsheid
van daagse dingen
ik reikte hem de driftige deining aan
van onze wanordelijke dagen
sprak over de onmacht van voormannen
en overmoedige vlagvoerders
toonde hem de bloedsporen over bleke lijven

wachtend sluimerde ik verder
hij antwoordde niet
misschien omdat hij al jaren in graven slaapt

vandaag wandel ik door de contouren van
dromerige duidingen
ze ontwaken uit het groen van wiegend blad
kabbelen over gepolijste plassen
de eenvoud van chaos openbaart zich
in heldere, verstaanbare natuurwoorden
antwoorden met het accent
van mijn ontslapen verwekker.