Dat ik er nog toe doe
Ging al twee mensenlevens mee
En was al door evenveel generaties
Afgeschreven - voorgoed, want ik
Was zichtbaar voor hen onzichtbaar
Geworden, aan het licht onttrokken
Door schaduwzijden die zij mij maar
Al te graag wilden laten aanleunen -
Toch hadden niet zij het laatste woord,
Maar heeft het licht mij teruggeroepen
Dit leven in, en word ik wakker
Met het vrolijke gesnater van ganzen
Die hoog boven mij hun eigen leven
Achterna trekken - reis naar warmte
En licht, ik ga graag met ze mee,
We laten kou en donker dankbaar achter ons
Geplaatst in de categorie: psychologie