inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.241):

Verdronken in oktober

We nemen de trein, dat wil zeggen,
de trein neemt ons mee
de jaren van volhardend vervoeren
druipen van de geharnaste huid
een kort signaal blaast de wagons
het palet van het seizoen op

gesproken wordt er nauwelijks
mannen schommelen mee met de dans
van de uitgewoonde salonwagen
bleke gezichten onder zwarte hoeden
schaakstukken achter gebroken glas

onbekend vooralsnog de bestemming
gebogen spoorstaven neuriën
een monotoon ritme
op de achtergrond rinkelen bellen

loom wacht het perron in de schemering
van zwak gloeiende herfsttinten
nog één overspanning te gaan

november is een station te ver
metaalmoeheid meent een krantenkop.


Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 11 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: mannen

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 342

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Huibert van der Meer
Datum:
15 januari 2015
water schommelt, stromend water heeft een monotoon ritme, golven dansen, water 'druipt'. Ik zou zeggen, dat er juist heel veel waterassociatie in zit ;-)
Naam:
K.Bladszij
Datum:
28 oktober 2014
Een aardige sfeertekening...
Helaas past 'Verdronken' niet in dit plaatje.
Ik lees te weinig 'water'associatie.
Van zo'n titel verwacht je meer.
Naam:
Kees Keizer
Datum:
15 oktober 2014
De dichter zou toch woorden moeten kunnen vinden om dank in te wikkelen, Pama.
Origineler zou zijn om een dankbaar Slavisch handgebaar (Drs.P) te maken.
Dat maak ik nu in jouw richting.
Naam:
Pama
Datum:
14 oktober 2014
De rails van de tijd bepaalt een gelijke weg te gaan, waarin geen halten en eindpunt bestaat. Mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)