inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.361):

Eigen evolutie ?

Geef mij de schubben van het
gulden vlies, deken van visionairs,
meer onzichtbaar dan voorheen,
vooruit te lopen in de schreden

van hun kwetsbaarheid, ik omgord het
zwaard van woorden als laatste
middel, waarmee ik het vege lijf
wil redden, in eigen vooroordeel.

ben ik de groene weiden die
door de wereld wordt begraasd
met een brok van onverteerde
waarheden in z’n keel?

het licht wordt zwak omdat
het woord weer zwijgt,
ben ik te laf en moet ik opstaan
als het duister de zon overstijgt?

laat mij uit het lijden verlossen
tot het pleit is beslecht. Ben ik
de laatste haring in een lege oceaan,
gekaakt en in het brons te worden gelegd?

om in een eigen evolutie op te staan?

... Illustratie| printerest.nl ...


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 23 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 102

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)