Netgedichten

netgedicht (nr. 53.418):

halloween aan zee

zo ook het water ligt vol afgeworpen
schilden, raapgoed uit levens die hun rijkdom
geven met een gulle hand

dwaalzicht loopt nog mijmerend langs
vloedlijnen -terugtrekkend inzicht verderop -

de wereld op z’n kop, in plassen die voorbij drijven
altijd wel dat volle ogenblik
meeuwen kijven

dat het allengs later wordt

terug op schreden loopt de middag ver vooruit
en het zand draagt een doodshoofd,
gebeeldhouwd uit de dingen

die mijn hart ooit heeft geloofd