Netgedichten

netgedicht (nr. 53.650):

Die kleuren weeft

ik zie vlammen
voel hun warmte
maar mis het vuur

hoor vogels
wiegend zwermen in
het volgen der natuur

het zijn observaties
koele redenaties
uit een humeurig uur

ik mis jouw glans
de stralen in het
dagelijks gebeuren

je lach die altijd
kleuren weeft tussen
woorden die nog zeuren

jij bent de ziel
het hart van mijn bestaan
samen is al naar de hemel gaan