inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.798):

herfstvrouw

ik wandel door de herfst
alsof hij van mij is
een pad bezaaid met
verloren zielen van de zomer

een lage zon tekent
lichtkegels in het bos
ze wijzen een weg naar verder
naar de vrouw

die ik zou kunnen zijn

een wintervrouw misschien
die sneeuwkristallen knipt
ijsparels rijgt
in koele meren zwemt

als alles anders had geweest

ik keer mij naar de zon toe
stap de lichtkegels in
terug naar wat is
vastberaden vasthouden

beukennoten, kastanjes, mispels
houtvuur, appel en kaneel

ik ben de vrouw die ik kan zijn


Zie ook: http://www.jandeb.be

Schrijver: jandeb, 11 december 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 171

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
14 december 2014
Te zijn, te blijven in elk seizoen.
Zo ook de herfst beleven met alles wat hij biedt. Mooi gedicht.
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
12 december 2014
Surrealistisch, intrigerend, sprookjesachtig. Ik lees het keer op keer en zie het voor me. Dank je!
Naam:
geeraardt
Datum:
12 december 2014
Blijf bij het seizoen van nu, haal ik er uit. Sfeervol beschreven...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)