herfstvrouw
ik wandel door de herfst
alsof hij van mij is
een pad bezaaid met
verloren zielen van de zomer
een lage zon tekent
lichtkegels in het bos
ze wijzen een weg naar verder
naar de vrouw
die ik zou kunnen zijn
een wintervrouw misschien
die sneeuwkristallen knipt
ijsparels rijgt
in koele meren zwemt
als alles anders had geweest
ik keer mij naar de zon toe
stap de lichtkegels in
terug naar wat is
vastberaden vasthouden
beukennoten, kastanjes, mispels
houtvuur, appel en kaneel
ik ben de vrouw die ik kan zijn
Zie ook: http://www.jandeb.be
Schrijver: jandeb, 11 december 2014
Geplaatst in de categorie: natuur
Zo ook de herfst beleven met alles wat hij biedt. Mooi gedicht.