inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.818):

Verloren woorden

Twijfel glijdt naar binnen
als beproefde woorden
zich verschuilen
bij gehoorde aarzeling.

Wat ooit werd gedeeld
verloor zijn betekenis,
slechts een herinnering
reist mee in de tijd.

Door de kieren van zijn onmacht
ziet hij kleine stralen zon
spelend op de bast van de boom
voelt de warmte op zijn huid.

Vogels zingen al vroeg
de eerste bloemen bloeien
de buitenwereld roept,
smeekt om zijn aandacht.

Natuur geeft nimmer op
geeft inspiratie die hij mist
in de schaduw van de boom
liggen zijn verloren woorden.

Schrijver: Anton Cramer, 14 december 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 109

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Leonardo
Datum:
31 december 2014
De natuur leent zich zo goed om te dichten. Ik kon dit dicht wel smaken Anton.
Naam:
Inte feelders
Datum:
15 december 2014
Jouw "Verloren woorden" ik kan mij er in vinden. Wat een natuurschoon gedicht, Anton!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)