Netgedichten

netgedicht (nr. 53.829):

De levensbel klinkt

Hoor, de doodsklok luidt.
Zie ons levenden gaan,
op weg naar het graf.
Einde van ons bestaan.

Ruik de versgedolven aarde.
Hier sterft onze haat en nijd.
Voel hoe zelfs afgoden zwijgen.
Hier sterft tegenstrijdigheid.

De weg, de waarheid en het leven.
Hier wordt vrede opnieuw geboren,
de opstanding van waarachtigheid.
De duivel heeft de strijd verloren.

Luister, de levensbel klinkt!