inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.840):

déjà vu

als een vallende ster bij heldere nacht
kwam het déjà vu plots langs geschoten
met het gevoel: ik was hier lang gelee
's nachts bij deze poort op deze plaats
terwijl ik daar nooit geweest kan zijn

het lijkt wel of de geest
een eeuwigheid bestaat
als deel van meer personen
of onderdeel van meer levens
in een steeds veranderend patroon

ik ben die ik ben
toen ik déjà was
als onderdeel
van wat geweest is
en nog zijn zal

Schrijver: geeraardt, 16 december 2014


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 107

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
17 december 2014
Mooi....de geest die de tijd overleeft..in lichamen nestelt....
Naam:
Inte feelders
Datum:
16 december 2014
Even het eeuwig bewustzijn beleefd, zo lees ik het, geeraardt. Mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)