Netgedichten

netgedicht (nr. 53.866):

Als een vredesduif

ik zag
het boekje met gezangen
heiligen die op hun sokkel
al eeuwen aan pilaren hangen

rook de geur
van dennenbomen
tussen wierook en
de hoogste orgeltonen

bad zonder te denken
de vertrouwde woorden
zat en knielde
naar het ritueel behoren

maar mijn geest
vloog als een vredesduif
de brandhaarden voorbij
waar kerst kapot geschoten was

en ieder in gebrekkig
onderdak bij schamel vuur
wist van het uur
waarop het kind geboren was