inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.930):

Stoffig en oneffen

ik scharrel wat
schuifel vooruit
mijn huid looit
ongeduld van jaren

weer heb ik haast
om ruimte te vinden
voor mijn eigen dingen
vol verbazing over de tijd

die gestadig langs
mijn schrale vingers glijdt
zonder dat er iets gedijt
waar op ik terug kan kijken

stoffig en oneffen
zijn de paden die ik ga
wat vroeger breed was
heeft nu de smalte van 1 spa

ben vertrokken maar
mijn thuis is zoek
ik wacht wel even
weet niet hoe het verder moet


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 26 december 2014


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 151

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Leonardo
Datum:
26 december 2014
Fijn gedicht Wil. Leest heerlijk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)