inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.947):

Je pluisde nog even

ik zag het grijs
van de zee
boven land
vlokkig ontladen

in dwarrelend wit
dat stilte
danste op een
onzichtbare wind

ik zwaaide
en ving jou
op de mouw
van mijn jas

je pluisde nog even
toen je huisde
in de holte
van mijn hand

schitterde kristal
tot je structuren
kraakten en een
voor een braken

jij als druppel
de koude grond
weer licht
spetterend raakte

in samen stromen
verloor jij je dromen
langzaam terug
vloeiend naar zee


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 28 december 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 83

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)