Netgedichten

netgedicht (nr. 54.018):

Ver Laten

winterbang zichzelf
niet tegen te komen
zoekt sneeuw houvast

de bomen, kijk, ze zwijgen
niets dat mij beweegt

oorverdovende stilte
hoopt zich op
geen tijd meer te verliezen
ik ga er aan voorbij

stilte,niets dan stilte
alle vergeten woorden
ze vallen zacht

zacht

zachtjes weg
in het nog onbeschreven wit
ik kan mijn zinnen niet verzetten
en wacht

wacht

wacht op dat
wat nooit meer komt

er zit een ijsbloem
op mijn wang

ik pluk hem

... Voor ingesproken versie, zie link ... ...

Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=IoUy3h2NfZI

Schrijver: Inte feelders, 3 januari 2015

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: afscheid

Afscheid

winter

vertrek

4.0 met 7 stemmen

356

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Anton Cramer
Datum:: 9 januari 2015; je gaat er aan voor bij... Iets wat ik niet kan met dit mooie gedicht. Een echte Inte!

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 6 januari 2015; Adembenemend mooi, Inte! Een wintergedicht met zoveel laagjes...

Naam:: geeraardt
Datum:: 5 januari 2015; Mooi ook die herhaling, de stilte en de tijd laten zich voelen bij het lezen...

Naam:: hans_
Datum:: 4 januari 2015
Email:: hrauchsimpc.nl; Dag Inte,
Langzaam las ik jouw gedicht.
Het hoofd helder en ontvankelijk.
Links en rechts van mij werd alles wazig met
voor mij nog vele kilometers tekst en gedachten
om te overdenken. Prachtig dus.

Naam:: Leonardo
Datum:: 4 januari 2015; Prachtig en subtiel geschreven Inte.

Geef je reactie op deze inzending: