Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 54.024):

ZE GAAT 'M INRUILEN

Ik kan zo genieten van een eitje
niet die verre buurman hoor
das een onvervalste boerenlul
hij is er altijd als de kippen bij

hij heet Jan Hen die kippenneuker
zegt de boerin: zij kan het weten
ze heeft ‘m eens in ’t hok betrapt
dat ‘ie er één zijn strot doorbeet

zijn tengels durven niet te slachten
waar hij Janchien haar uit de kluit
gewassen kont mee weet te strelen
ze ruilt ‘m morgen voor een flinke haan.