inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.057):

Verbruid

Schone Liefde is versplinterd tot gruis
Uit de afwasmachine komt slechts ruis
Een datawerveling in zijn rug en hoofd
Regen maakt haar aangenaam verdoofd

Over het hart gestreken en geaaid
Dit fijnstof tot praten is nu verwaaid
Als een stemverheffing in de nacht
Gelijk een anti-mathematische macht

Met wortel uit de grond getrokken
Zitten ze nu met de harde brokken
Verdeeld door de som van de delen
Tot op het bot dat niet meer mag helen

Ordinair geklets als een simpel spel
De zwarte logica van bagel tot bagatel
Zoals haar schoonheid is bezongen
Gaan ze achteruit met grote sprongen

De waarheid maakt hen niet meer wijs
Dan de gerede kans op de hoofdprijs
Dit echtpaar olijven was pittig gekruid
Maar de bruidegom heeft het verbruid


Zie ook: http://jpseerden.wordpress.com/

Schrijver: Jean-Paul Seerden, 6 januari 2015


Geplaatst in de categorie: huwelijk

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 814

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)