inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.078):

Sterre 2015

Glas laten vallen, stuk laten gaan
jou omhelzen, werkelijkheid behouden
scherven vinden lang na het vergaan

Vingers snijden en de wereld rood
laten kleuren, omdat we menselijk zijn
Jou toch nog kunnen verlangen Sterre
de koude, de passie en het licht
van de trein, die uit de aarde scheen

Jij was daar, draaide mijn ring
om en om tegen de draad in
om weer te komen op
vertrouwde en betrouwbare wegen
zij wijzen allemaal naar jou


Zie ook: http://www.taichivanstani.punt.nl

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 8 januari 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 166

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
9 januari 2015
Mooi...ook omdat we zo menselijk zijn...ja, mooi!
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
8 januari 2015
'Scherven vinden lang na het vergaan' - wat een prachtige regel vind ik dit. Mooi gedicht, overtuigend geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)