Netgedichten

netgedicht (nr. 54.091):

Vriend van mij

Hoog in jaren
zit hij daar,
in gedachten ver,
mijlenver verwijderd
van de ratrace,
toch ons aller lot.

Kind noch kraai
beroert hem
en de klank
in zijn donkere stem
is lijzig, gebaren
overbodig.

Oude ogen vragen
om droom en hoop.
Met een schouderklopje
en een Koninckske van ’t vat
maak ik hem
tot vriend van mij.

Schrijver: Guy Aarts, 9 januari 2015

Geplaatst in de categorie: vriendschap

vriendschap

4.0 met 9 stemmen

702

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 6 februari 2015; Een klein gebaar (ik duid op het pintje bier) in een groots gedicht!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 10 januari 2015; 't gevoel geven van begrip, soms door een simpel gebaar, zorgt voor verbinding, uitmondend in vriendschap...treffend mooi weergegeven!

Naam:: Inte feelders
Datum:: 10 januari 2015; Met zo weinig zo veel, lijk het! Mooi gedicht met een prachtige openingszin Guy, waar je mij mee raakt!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 10 januari 2015; Door vriendschap een beter gevoel...
Mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: