Vuur van Tijd

'k Opende toen
het raam
de zilte ochtendbries zocht toen slechts jou
Jij sliep, genoot jouw dromen
na een nacht van liefde

Een dag- en nachtevening, de equinox
die ik slechts globaal
mij herinner, terwijl
jij gedetailleerd
mij elke liefkozing voorspiegelt
die wat jou betreft
in eeuwige
herhaling en
aangenaam tempo voorbij had mogen
en moeten blijven komen
in onze tijd echt onbereikbaar voor anderen
eeuwigdurend, zonder eind

Weet dat tijd immer
net als ook jij en ik
gedrieën altijd communiceren

Begrijpelijk dus
zowel geestelijk als
fysiek ontzettend tevreden

Jij, net zoals ik
opgewekt en vrolijk
wij vliegen boven valleien

Jij, net zoals ik
los van de wereld
los van alles, iedereen
Jij, net zoals ik
luchtledig-bevrijd, de toekomst tegemoet
met achter ons
vallende ster, vergaan tot gruis

Verder fonkelt echt elke ster
in een heelal dat waar zonder einde is
eind'loos

Waarom continueert de tijd zichzelf
gaat voor altijd
en eeuwig, onherroepelijk door?

Tijd is
niet te begrijpen
als je verstandelijk
rationeel
een millennium of slechts een fractie
onder loep gaat evolueren

Terwijl wij hier leven en werken
of ook te vaak onze tijd verdoen
zijn sujetten
en malloten
onze wereld aan 't verkloten

Laat een ieder
en elkaar toch in zijn waarde
respecteer de vrijheid
die ons allen werk'lijk
lief zou moeten zijn
Respecteer ieder-
een anders

Tijd zal leren dat wij allen
uiteindelijk debielen en
dombo's zijn
als gemeend respect begraven is
met harten gekookt
in Vuur van Tijd

Jij, net als ik
wij elkaar
deden
geloven dat het paradijs
niet heel ver van hier
was en zeker zou bestaan

Echter, en
zeer zeker helaas
kunnen wij nu en masse
conclusie trekken

Hoger en
machtiger,
maar als mensheid
nog dieper te zakken
zou mijn eer te na zijn
Van dit podium af
dicht ik:

STOP!

Zeg tegen echt iedereen
uit naam van Iemand
dit nooit meer te doen...!