Pieter Saenredam
Zijn ogen gaan de hoge kerk door.
De lijnen op het platte doek verdwijnen
en scheppen ruimte, overdekte pleinen
van steen, van glas. Het orgel speelt, hoor,
een psalm van Pieter Sweelink. Een stoet
van zwarte pakken schrijdt daar plechtig
in gouden ochtendlicht en deftig
begroet de kleine hond. Waarom doet
een wolk het gouden licht verzwakken?
Er klinkt een lied, het knapenkoor
verdeelt het doek in zeven vlakken.
De jongste jongens zingen voor,
weer schrijdt de stoet van zwarte pakken.
Zijn ogen gaan de hoge kerk door.
Inzender: mark kuiper, 12 januari 2015
Geplaatst in de categorie: schilderkunst