inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1958-

netgedicht (nr. 54.124):

Pieter Saenredam

Zijn ogen gaan de hoge kerk door.
De lijnen op het platte doek verdwijnen
en scheppen ruimte, overdekte pleinen
van steen, van glas. Het orgel speelt, hoor,

een psalm van Pieter Sweelink. Een stoet
van zwarte pakken schrijdt daar plechtig
in gouden ochtendlicht en deftig
begroet de kleine hond. Waarom doet

een wolk het gouden licht verzwakken?
Er klinkt een lied, het knapenkoor
verdeelt het doek in zeven vlakken.

De jongste jongens zingen voor,
weer schrijdt de stoet van zwarte pakken.
Zijn ogen gaan de hoge kerk door.

Schrijver: mark
Inzender: mark kuiper, 12 januari 2015


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 163

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Leonardo
Datum:
14 januari 2015
Heel mooi sonnet. Metriek loopt als een trein.
Naam:
Alexander Peters
Datum:
12 januari 2015
Prachtig met woorden geschilderd.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)