inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.228):

Leer mij toch leven

Leer mij toch leven, ver voorbij de angst
om wat dan ook toch maar te verliezen.
Er is zoveel dat als vanzelf al wel werd
losgelaten, maar evenveel of meer zelfs

bleef behouden in wat ik bij gebrek aan beter
mijn ziel zal noemen; diepste kern van zijn.
Wie ben ik eigenlijk en wat is echt van waarde?
Soms zingt het antwoord wel, doorheen de pijn,

maar ‘t leven blijft een leren, altijd weer opnieuw
en niets is ooit voorgoed gezegd of maar bedacht.
Ik droom het soms in ’t diepste van de nacht

en kan dan niet meer slapen. Nog veel moet
losgelaten worden eer ik leef of sterf.
De naam zelfs die ik altijd door maar erf.

Schrijver: Adeleyd, 21 januari 2015


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 176

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Leonardo
Datum:
22 januari 2015
Ja..., zo een gedicht raakt de menselijke gevoelens diep. Prima gedicht!
Naam:
Lisa Leyten
Datum:
21 januari 2015
Aangrijpend en mooi geschreven, om over na te denken dus.
Naam:
hans_
Datum:
21 januari 2015
Email:
hrauchsimpc.nl
Beschouwelijk intens en rakend geschreven Adeleyd
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
21 januari 2015
Diep gevoelig menselijk schrijven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)