Netgedichten

netgedicht (nr. 54.248):

Levensduur

Er waren geen vragen
uitstel werd niet geduld
niets wachtte op later
op tijd zijn belangrijker
dan grijze, schaarse haren

Klaarheid zou zichzelf verliezen
in het heldere water
klanken duidelijk gehoord
van gestreste bultruggen
vragen naar goed en kwaad

Zij wisten er niet veel van
maar meer van ijsbergen, die dreven
er waren en verdwenen
in een zee van altijd
smolten, zoet in zout

Het valt niet op afstand te houden
het goede en het kwaad, verscholen
in vreugde, een mespunt angst
beide leren voorzichtig
langs de randen te lopen

Een val kan dodelijk zijn
als je niet kan zweven
een vogel worden en wegvliegen
gedragen door warmte en verlangen
boven de bomen naar huis