Netgedichten

netgedicht (nr. 54.261):

Tussen de stenen

ik schuil
tussen de gladde stenen
vergroei met het mos

en voel de regen
kletterend vallen
op mijn gedachten
die naakter zijn dan ooit

en weer zullen drogen
in de wiegende warmte
van een zomerse dag

ieder ander zou zeggen
dat ik hier niet pas:
zo seizoenen lang
tussen het ongedierte

kruipend op mijn huid
en krioelend
in mijn hoofd

maar ik heb ooit
een kind gekend
dat zich bang tussen
de stenen rolde

en gelukkig werd

Schrijver: Huibert van der Meer, 24 januari 2015

huibertvandermeer

kpnmail.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: literatuur

stenen

schuilen

mos

4.0 met 4 stemmen

123

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: geeraardt
Datum:: 25 januari 2015; Fascinerend dit gedicht en hoopvol op het einde.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 25 januari 2015; Een gedicht dat binnenkomt! Knap!

Naam:: Inte feelders
Datum:: 24 januari 2015; Mooi de diepe lagen die ik tegen kom in jouw (steen)goed gedicht, Huibert!

Naam:: hans_
Datum:: 24 januari 2015
Email:: hrauchsimpc.nl; Prachtig indringend verwoord Huibert
en je laatste alinea duidt op een
happy-end. Mooi man.

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 24 januari 2015; Erg mooi gedicht, 'maar ik heb ooit een kind gekend dat gelukkig werd' - troostrijk slot van dit pakkende gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: