Nederlands Indie

Daar zit je dan:
je ogen half geloken
zacht pratend
met een wankeltong
zo heb je nooit gesproken.

Je spreekt over de oorlogstijd
van dingen die gebeurden
je wil die dingen
zo graag kwijt
na nachtenlang
in 't woelend bed
herdromen van die strijd.

Je kijkt naar poppen op de kast,
die wajang voor je spelen
en je verwacht vergetelheid
in t schromend herzien
van schaduwspelers in je hoofd
die nu je aandacht delen.

Een aarzelhand omhelst een pop
en streelt de baaien rokken
met tranen druppend langs je neus
fluister je zachtjes langs me heen
je oog valt glazig op de stokken
die stakerig langszij steeds staan
nu lang gelee het spel besloten
sinds angklung ook zijn stem niet roert
geen mens meer die hem roept
daar 't vaderland zo lang gelee'
hem reeds heeft uitgestoten.

El blankoe
ver van huis

Biografie van deze schrijver

Heimwee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 498